Dann :
Ik loop op mijn gemakje door het bos heen, ik loop naar een riviertje toe en daar drink ik wat.
Als ik opkijk zie ik het portaal, hoe zou het in de echte wereld zijn ?
Ik schud mijn hoofd en loop weer door.
Dave Adams.
Ik zit op mijn kamer en besluit te gaan slapen. Ik kruip onder de dekens en sluit mijn ogen. ik denk aan volgend jaar. Dan moet ik trouwen van mijn vader, met Amelia of Elizabeth.. Geen van beide dus..
Wat zou Jones met Elizabeth moeten?
Amelia :
Als ik thuis aankom zijn alle lichten uit, de deur is op slot.
Niemand doet open, ik loop om het paleis heen maar er is geen raam open waar ik in kan klimmen.
Ik ga bij de voordeur op de trap zitten .. ik zucht.
Wat moet ik nu ?
Ik sta op en loop maar door de straten heen, er is voorderest niemand .. Het gaf geen fijn gevoel zo alleen.
June elisabeth Swann
'Kun je schermen?' vraagt Jones.
'Nee, hoezo?' 'Zal je nodig hebben.' ik kijk hem raar aan.
'Je mag het me leren..' Ik vind het helemaal niet erg om ontvoerd te zijn. Lekker op avontuur!
'Doe ik.' Jones gooit een zwaard naar me toe. Ik vang heb en bekijk hem. 'Die is nu van jouw. Floris leer haar schermen!' Een man komt naar me toe. Hij ziet er vies uit. Onder het schermen word ik onderbroken. 'Je hebt talent Swann.' 'Elizabeth..' 'Ook goed.'
Valerie :
Ik denk even na .. achja me ouders zullen me toch niet missen.
Ik glimlach '' dat lijkt me leuk '' zeg ik dan.
Ik was eigenlijk best benieuwd of de ridders en de prins er nu nog zo verbaasd stonden.
Maarja..
Ik lachde .. Nerissa kijkt me vragend aan '' sorry ik zag het hoofd weer voor me van de prins die hij trok .. je had het moeten zien '' zeg ik dan.
Nerissa.
Ik lach 'Kon dat maar'
We lopen naar mijn huis
Dann :
Als ik een beetje aan het rand van het bos kom zie ik Nerissa en Valerie lopen.
Als Valerie even mijn kant opkijk knik ik, dan verwijn ik weer verder het bos in.
Dave
Als ik 's morgens wakker word, is het al heel licht in mijn kamer. Ik kijk op mijn klok, negen uur.
Ik sta op en kleed me aan. daarna loop ik naar de trap. Ik loop het grote kunstwerk midden in de hal van het paleis naar beneden. ik ga naar rechts en loop de woonkamer in. 'Goedemorgen vader, waar is moeder?' Zeg ik. 'Goedemorgen Dave. Je moeder is in de keuken.' Ik knik en ga zitten.
Pieré
Ik loop mijn huis in en zet mijn glazen bol weer op zijn plaats.
Dan doe ik mijn zwarte cape uit en hang hem weer op.
Ik loop naar mijn eetkamer en drink wat.
Killian Jones
Swann ligt op de grond, ze slaapt heel licht. Ze slaapt gewoon door de regen heen, terwijl we buiten zijn. Ijskoude regen valt uit de hemel. Maar toch, van het werken hier op zee krijg je het warm.
Ik kijk naar Swann, ze word wakker. 'Het is koud'' zegt ze gelijk. Ik kijk haar aan. 'Wil je een andere jurk?' Ze knikt. 'Binnen.' Elisabeth loopt naar binnen en trekt de Jurk aan.
Als ze terug komt doet ze een riem om, waar ze haar zwaard insteekt. Ze loopt naar de kant van het schip. 'Wat is dat?' vraagt ze. 'Een ander schip.. Shit. EEN ANDER SCHIP!' schreeuw ik. Iedereen begint te roepen.
Amelia :
Mijn haar is wat uitgezakt en mijn jurk is vies, ik loop terug naar het paleis.
Eindelijk is de deur open, ik loop naar binnen.
Daar staan mijn ouders in de hal '' Amelia, waar was je gisteravond ?! '' roepen ze boos.
'' Moeder , vader, ik kon niet meer binnenkomen '' zeg ik dan.
Ik loop door naar boven zonder dat ze nog wat kunnen zeggen.
June Elisabeth Swann
'Swann,' begint Killian Jones. 'Noem me Elisabeth.' Hij kijkt bedenkelijk. 'Best, maar help ons.. Pak je zwaard.' Ik trek mijn zwaard uit mijn riem en houd hem voor me. Veel Piraten vliegen ons schip op, ik begin te vechten tegen een oude man, die een oog mist. Lelijkerd. 'Ga je wassen ofzo.' roep ik terwijl ik bijna een steek mis..
Valerie :
Ik word wakker, Nerissa en ik zijn allebei op de bank in slaap gevallen.
Ik zet de tv uit.
Chips mijn ouders ! Denk ik dan, ik maak een briefje voor Nerissa :
Het was heel gezellig maar ik moet weer als een gek terug naar mij ouders.
Spreek je snel weer !
Groetjes Valerie
Ik leg het op het tafeltje neer en loop dan zachtjes naar buiten.
Als ik buiten sta schijnt de zon vel in mijn ogen, ik knipper even en loop dan door.
Ik neem de verkorte route door het bos.
Als ik halverwege in het bos ben word ik in een keer aangevallen, ik val op de grond.
'' Geef me je geld '' hoor ik een wat schorre mannenstem zeggen.
'' Zie ik er uit alsof ik geld heb '' zeg ik dan boos, ik geef en trap naar de man toe.
Er valt iets snel sta ik op en wil weglopen, de man komt overeind en houd mijn cape vast.
Ik geef hem een klap met mijn tasje, hij laat los en valt weer op de grond.
Ik klop mijn jurk uit '' tot ziens '' zeg ik dan.
Ik loop door het bos uit.
Nerissa
Als ik wakker word merk ik dat ik op de bank lig.. 'Valerie?' ik gaap. Ik zie het briefje liggen, terwijl ik hem lees zucht ik kort.
Ik sta op en loop naar de keuken voor ontbijt.
Dann :
Het is ochtend, ik word wakker.
Ik transformeer mezelf terug in een normaal mens.
Ik loop terug naar mijn huis waar ik wat ontbijt klaar maak, ik eet het op en loop dan weer naar buiten.
De zon schijnt fel, ik loop de straat op en ga richting het marktplein.
Dave
Zuchtend stap ik op mijn paard en draaf ik door Far Far Away.
Af en toe kijken mensen me aan. Ik ben onderweg naar Elisabeth.
Als ik aankom klop ik op de poort. De poort gaat open en ridders buigen. 'Wat kan ik voor u doen heer?' vragen ze. 'Kan Ik Elisabeth zien?' vraag ik lief. Ze kijken elkaar in en knikken. ''Loop maar met hem mee.'' zegt een van de twee. Ik stap van mijn paard en loop met hem mee.
Ik mag het kasteel binnen lopen. Een dienstmeisje komt paniekerig naar ons toe.
Amelia :
Ik stap onder de douche, als ik klaar ben doe ik een simpele jurk aan.
Ik doe achter de spiegel mijn haar goed.
Dan word er op mijn deur geklopt '' wie is daar ? '' vraag ik dan.
'' Mevrouw ik ben Anestasia, uw dienstmeisje '' zegt een zacht stemmetje dan.
'' Komt u alstublieft binnen '' antwoord ik dan.
De deur gaat voorzichtig open, het kleine vrouwtje die ongeveer even oud is als mij komt binnen gelopen.
'' Goedenmorgen mevrouw '' zegt Anestasia dan.
'' Goedenmorgen Anestasia, wat is er aan de hand ? '' vraag ik dan.
'' Het eten is klaar .. en zo te zien bent u dat nog niet, u kan toch niet in die jurk verschijnen bij uw ouders ? '' zegt Anestasia dan.
Ik kijk naar mijn jurk, er is toch niets mis mee ? Hij is dan wel een beetje simpel .. maar oke.
'' Kleed u zich eerst maar even om , dan zal ik u meenemen naar de eetkamer '' zegt Anestasia dan.
Ze loopt naar de deur toe en maakt dan nog een reverence , dan loopt ze de deur uit.
Ik loop naar de kast en kies mijn oudroze jurk uit met chocolade bruine strikken.
Ik doe chocoladebruine schoenen aan en laat mijn haar los.
Ik maak me even op en loop dan de deur uit.
Ik ga achter Anestasia aan naar beneden.
June Elisabeth Swann
Bijna mis ik een steek waardoor ik een gilletje uitbreng.
'Jammer Wijffie.' hij slaat mijn zwaard uit mijn handen en duwt me tegen een paal.
Hij houd zijn hand tegen mijn kil waardoor ik bijna stik.
'ggggh.. Stop..' Ik probeer mijn zwaard met mijn tenen te pakken.. Gelukt!
Ik hou het zwaard vast en kijk hem in de ogen. Ik steek het zwaard langzaam door zijn rug heen. Als ik denk dat ik hem er helemaal doorheen heb kijk ik naar mijn buik, die enorm pijn begint te doen. Ik zie een grote rode bloedvlek die alleen maar groter word. Van de pijn laat ik me op de grond vallen.. 'Jones!' roepen een paar mannen. ''Ze zijn weg!' roept een van hun. Met mijn ogen dicht lig ik op de grond te luisteren. 'HEEEUJ!' schreeuwen ze allemaal. 'Laten we de lijken overboord gooien.'
Ik schrik even, maar laat ze hun gang gaan.
Ik voel met mijn handen op mijn buik.. Een grote diepe snee. Ik begin te huilen..
Ik weet al hoe het komt, stomme piraten.
Ik begin harder te huilen, waarom ben ik hier? Ik wil hier niet zijn!!
Valerie :
Ik kom thuis '' ik ben weer thuis ! '' roep ik dan.
'' Mooizo , kan je brood gaan halen op de markt ?! '' roept mijn moeder dan terug.
Ik zuch '' ja hoor ! '' roep ik dan terug.
Ik pak het mandje en doe mijn cape goed, ik doe maar even mijn kap op omdat het buiten koud is.
Dan doe ik het mandje aan mijn arm en loop naar buiten.
Ik ga richting de markt, opeens zakt mijn voet tussen de stenen in van de weg waar ik op loop omdat er geen stoep is.
Ik krijg mijn voet er niet meer uit, in de verte zie ik een rijtuig aankomen rijden als een gek.
Zo te zien gaat die niet optijd stoppen, ik probeer mijn voet er uit te trekken maar zonder succes.
Het rijtuig komt steeds dichterbij '' Iemand help ?! '' roep ik in de hoop dat er iemand in de buurt is, ik probeer mijn voet los te trekken.
Maar nogsteeds lukt het niet '' Kan iemand alsjeblieft helpen ?! '' roep ik nog een keer hulpeloos.
Nerissa
Verveeld loop ik naar buiten, dit word echt een saaie dag. Ik loop af en toe naar mensen die ik ken. ''Hoi Nerissa.' Hoor ik. 'Hee Pieré.' Ik heb het er wel naar mijn zin. 'Alles goed?' Ik knik 'Met jouw?' Pieré knikt ook. Ik mag hem niet echt. Volgens mij is hij een slechte heks. 'Ik ga maar weer.' zeg ik dan.
'Oke, doei.' zegt hij nog. Snel loop ik verder. brr...
Dann :
Ik loop over het marktplein, sommige mensen blijven me nakijken.
Ik loop het marktplein af het bos in, ik ga naar een riviertje en maak een kom met mijn handen.
Ik drink wat water en blijf dan aan het riviertje zitten, ik pak een plat steentje en gooi het over het water heen.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?